Po rozstaniu rodziców (ale nie tylko) zachodzi konieczność realizacji obowiązków i uprawnień rodzicielskich. Jednym z tych obowiązków jest comiesięczne uiszczenia odpowiedniej kwoty. Odpowiedniej biorąc pod uwagę usprawiedliwione potrzeby małoletniego, możliwości majątkowe zobowiązanego oraz starania, które rodzic podejmuje w zakresie wychowania dziecka, jak również każde inne partycypowanie w jego utrzymaniu.
Wielokrotnie spotkałem się ze stwierdzeniem, że alimenty dziecku należą się maksymalnie do 26 roku życia. Nie jest to prawdą. Alimenty należne są do momentu możliwości samodzielnego utrzymania się dziecka. Nie zawsze oznacza to również moment osiągnięcia pełnoletności. Często samodzielne utrzymanie się przez dziecko nie jest możliwe nawet w okresie późniejszym. Okoliczność ukończenia 18 roku życia nie pozbawia zatem prawa do alimentów, ale daje rodzicowi możliwość uchylenia się od ich płacenia.
Uprawniony do alimentów do momentu osiągnięcia pełnoletności reprezentowany jest przez przedstawiciela ustawowego, którym zwykle jest mieszkający z nim rodzic.
Uprawniony jest w o wiele lepszym położeniu, niż sam zobowiązany. Pozew o alimenty składa w sądzie rejonowym właściwym dla swojego miejsca zamieszkania. Nie ponosi w związku z tym żadnych kosztów, a w przypadku przegranego procesu zasądzone koszty wynoszą 60 zł (w przeciwieństwie do zobowiązanego płacącego o wiele wyższe stawki).
Z pozwem składamy odpis urodzenia dziecka. Należy pamiętać, że do sądu składamy zawsze 2 odpisy pisma wraz z załącznikami.
W pozwie domagamy się zasądzenia od pozwanego na rzecz małoletniego dziecka kwoty alimentacyjnej płaconej do rąk przedstawicielki ustawowej z ustawowymi odsetkami w przypadku każdorazowego uchybienia. W pozwie należy wyraźnie przedstawić potrzeby dziecka oraz sytuację materialną rodziców. Wydatki należy udowodnić stosownymi fakturami, umowami, rachunkami itd. Na okoliczność potrzeb dziecka, jego sytuacji zdrowotnej, wydatków rodzica, jak również kontaktów zobowiązanego rodzica z dzieckiem może wypowiadać się świadek znający sytuację rodzinną.
Postępowanie w sprawie o alimenty jest stosunkowo prostym, stąd sądy często odmawiają przydzielenia pełnomocnika z urzędu. W Łodzi należy przygotować się na okres trwania postępowania minimum 6 miesięcy. Aby zminimalizować przykrości z tym związane w pozwie należy złożyć wniosek o zabezpieczenie postępowania poprzez zobowiązanie pozwanej strony do płacenia alimentów w określonej kwocie. Często wniosek ten jest powtórzeniem roszczenia pod płaszczem zabezpieczenia postępowania.
Prawo studenta do otrzymywania alimentów od rodziców zależy głównie od tego, czy jest on w stanie samodzielnie się utrzymać. Przy studiach dziennych najczęściej nie będzie to możliwe z racji na brak możliwości pogodzenia nauki z pracą na pełen etat. Jeżeli jednak student studiów dziennych posiadałby dochody umożliwiające mu utrzymanie, to nie powinien posiadać prawa do alimentów.
Inaczej trzeba ocenić naukę studenta na studiach w trybie niestacjonarnym (zaocznym lub wieczorowym). Co do zasady taka forma studiów daje możliwość posiadania większej ilości wolnego czasu. Sądy często uznają, że student studiów niestacjonarnych powinien być w stanie samodzielnie się utrzymać, a zatem alimenty od rodziców mu się nie należą. Sprawa ma się całkowicie jednak inaczej, gdy obok studiów niestacjonarnych osoba taka ma praktyki, czy dodatkowe zajęcia.
Podkreślić należy jednak, że każdorazowo prawo studenta do alimentów zależy od okoliczności konkretnego przypadku. Znaczenie ma też rodzaj studiów, miejsce zamieszkania studenta, ponoszone koszty życia, wysokość opłat związanych ze studiami, a także stan zdrowia studenta.
Przepisy nie regulują maksymalnej wysokości alimentów – kwota ta zależna jest o w/w czynników. W praktyce można zauważyć, że największe znaczenie mają możliwości majątkowe zobowiązanego rodzica – zwykle osiągany przez niego dochód.
W orzecznictwie sądowym wykształciła się istotna zasada zwaną zasadą równej stopy życiowej. Zgodnie z tą zasadą dziecko ma prawo do życia na takim poziomie, jak jego rodzice. Oczywistym jest, że w wypadku alimentów przekłada się to bezpośrednio na ich wysokość.
Należy pamiętać, że otrzymywane świadczenie 500+ aktualnie nie wpływa już na wysokość otrzymywanych alimentów.
Zaskakująco często klienci mają wrażenie, że płatność alimentów zasądzonych do 10 dnia każdego miesiąca można przedłużyć o 1-2 dni bez żadnych konsekwencji. Nawet 1dniowe opóźnienie daje podstawę do złożenia u komornika wniosku o wszczęcie egzekucji, która podniesie miesięcznie ponoszone koszty. Z punktu widzenia zobowiązanego może okazać się to problematyczne, jako że istnieje tylko jedna droga uniknięcia dalszej egzekucji – zapłata alimentów na 6 miesięcy do przodu.
Niealimentacja jest aktualnie karalna praktycznie bez żadnych okoliczności zwalniających zobowiązanego od odpowiedzialności karnej.
Aby otrzymywać świadczenie alimentacyjne wypłacane przez Fundusz Alimentacyjny należy złożyć stosowny wniosek i spełniać kilka warunków. Przede wszystkim musi dojść do bezskuteczności egzekucji, którą jest sytuacja, gdy w okresie ostatnich dwóch miesięcy nie wyegzekwowano za pośrednictwem komornika od dłużnika pełnej należności z tytułu zaległych i bieżących alimentów. Spełnić należy również kryterium dochodu, które w przeliczeniu na jedną osobę w rodzinie nie może przekraczać kwoty 725 zł miesięcznie.
Przyznane świadczenie z Funduszu Alimentacyjnego nie może przekraczać kwoty 500 zł miesięcznie.
Adwokat Łódź Zgierz – sprawy rodzinne, sprawy rozwodowe
Kancelaria adwokacka Damiana Grabarskiego prowadzi tego rodzaju postępowania. Na spotkaniu z klientem omawiane są szczegóły sprawy, ze wskazaniem jakie dokumenty i czynności są wymagane dla prawidłowego przebiegu sprawy.
adwokat Zgierz, adwokat Łódź, rozwód, separacja, prawo rodzinne, pomoc prawna, alimenty