Średnio 1 na 3 małżeństw kończy się rozwodem. Nie jest to zatem sytuacja wyjątkowa – wręcz przeciwnie, można uznać, że możliwość zainicjowania sprawy rozwodowej na dobre zagościła w świadomości Polaków. Wpływ na to ma wiele czynników, od bogacenia się społeczeństwa i przedkładanie kariery nad rodzinę, poprzez większą świadomość ludzi odnośnie swoich (a także partnerów) możliwości i potrzeb, na zwiększającej się średniej długości życia kończąc.
Notatkę rozpocząłem w ten sposób nie bez powodu. Zdarza się bowiem, iż klienci wstrzymują się z decyzją (mimo zaistnienia ewidentnych podstaw do orzeczenia rozwodu) z uwagi na obawę przed reakcją najbliższych, żyjąc w praktycznie fikcyjnych związkach, krzywdząc nie tylko siebie ale często małoletnie dzieci obijające się o dwójkę obcych dla siebie ludzi. Podstawą jest zatem zauważanie konieczności formalnego zakończenia związku. Oczywiście pozew może stanowić swoistym wezwaniem partnera do rozmów i być bazą do ewentualnych spotkań mediacyjnych/terapeutycznych.
Pozew o rozwód wnosi się do Sądu Okręgowego właściwego dla ostatniego miejsca wspólnego zamieszkania małżonków jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Z braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda. Pozew należy opłacić kwotą 600 zł (poprzez wpłatę na rachunek bankowy sądu bądź w kasie). W sytuacji orzeczenia rozwodu z winy pozwanego Sąd powinien nałożyć na niego obowiązek zwrotu opłaty na rzecz powoda. W przypadku orzeczenia rozwodu bez winy małżonków Sąd zwraca z urzędu kwotę 300 zł, a następne 300 zł rozbija pomiędzy obie strony.
Dla udowodnienia podnoszonych przez siebie okoliczności oraz uzasadnienia żądań należy złożyć wnioski o przeprowadzenie stosownych dowodów. Są one oczywiście zależne od roszczeń, których dochodzi strona – nie można zatem wskazać standardowego zbioru środków dowodowych odpowiednich dla każdego postępowania.
W przypadku całkowitej zgody stron w każdym zakresie, a posiadających małoletnie dziecko, wymogiem jest przesłuchanie jednego świadka. Sądy stosunkowo często odchodzą od tego obligu – zwłaszcza widząc zgodę na sali sądowej.
Do pozwu, obok dowodu uiszczenia opłaty sądowej, należy złożyć skrócone akty urodzenia dzieci oraz akt małżeństwa. Pozostałe dokumenty zależą od kroków podjętych przez strony. Podstawą są faktury uwidaczniające wydatki na dzieci, zaświadczenia o dochodach, decyzje przyznające poszczególne świadczenia itp.
Postępowanie rozwodowe może zakończyć się stosunkowo szybko (na jednym, 20 minutowym terminie w przypadku zgody obu małżonków), jak również trwać kilka lat. Trzeba się jednak przygotować, że na pierwszy termin oczekuje się przynajmniej 4-6 miesięcy.
Kancelaria adwokacka Damiana Grabarskiego prowadzi tego rodzaju postępowania. Na spotkaniu z klientem omawiane są szczegóły sprawy, ze wskazaniem jakie dokumenty i czynności są wymagane dla prawidłowego przebiegu sprawy.
adwokat Zgierz, adwokat Łódź, rozwód, separacja, prawo rodzinne, pomoc prawna